Waar zal ik beginnen?
Hij oogt zeventig, met een kaki baret op zijn hoofd, een Engelse snor, en strakke groeven op zijn voorhoofd, als een notenbalk, alleen in het midden onderbroken door een zandloperpatroon van exact zes rimpels. Solsleutels.
Blog
Je kan kiezen uit volgende thema’s:
Lees verder »
Vader
Ze kwam binnen zonder oogcontact, streek haar uitslaande haren vluchtig plat, en fladderde de paraplu alsnog buiten af. Wild, drie, vier grimmige rukken aan de ijzeren staf, op en neer. Kwam toen voorgoed binnen. Voelde
Wens
meer niet een beetje adem een beetje zon een hand en een mond een stem een avond een blij dat ik dit met je kon
Op de sofa bij Prof Paul Verhaeghe over borderline, depressie, angst, gender…
IN BELGIË NEEMT 1 OP 7 MENSEN ANTIDEPRESSIVA. BOEKEN EN MAGAZINES OVER BURN-OUT EN DEPRESSIE VERKOPEN ALS ZOETE BROODJES. HET LABELEN VAN MENSEN MET DEZE OF GENE DIAGNOSE NEEMT EEN HOGE VLUCHT. HOE DIT ALLES
Voor jou dan toch
Help me één keer nog, één keer te beminnen, dat wie ik was de moeite loonde te beginnen. Eén keer nog, mijn tranen en mijn haren, nat van twijfel nog onbevangen op je schouders vallen in het late avondlicht. Wil nog één keer voor
Op goed geluk
Kom, we varen. Er wachten ons nog vele jaren De gloed van de horizon.De kiezels van geluk. De hangliefde aan de oude wilg. De belofte van wassend water. De pas van ons kleine hart windstil
Dat wat ik liefhad
Zijn er mensen zoals ik op deze wereldzo breekbaar alseen filmpje ijsvan één nacht? Hou me even vasten spaar me,vertrappel me niet,maar wieg mijzacht in je handen. Lach mij niet doodmaar spreek datooit de dag komtdat
Kijk, meer moet dat niet zijn
En wat doe je dan, na een drukke week waarin de malle maalmolen van de grote wereld dagelijks zoveel onbehapbaars op je bord heeft gelegd? Stilte zoeken, zegt het hart. De kinderen zijn het huis
Als de lente wil
Als geluk verwaait, hol haar niet na als een ijle hersenschim zoals een hond zijn staart, maar ga zitten, kus de lucht en eet de kruimels die de vogels laten vallen. Zeg dank, en ooit,