De krant lag
ergens in de ooghoek van haar morgen.
Ze zocht ernaar
zoals naar alle dingen
maar vond niets dan spijt.
Sprak:
lees jij me voor,
mijn kleine jongen,
uit je kleine vrolijkheid?
Ik beloof je dan
een lach,
de lippen aan de koffie
en dan voor het eerst
samen het huis weer uit.
Sinds lang.
Weer op weg
naar gezellig samen,
na al te lang –
mijn kleine, lieve jongen –
na al te lang
alleen.
(c) lvdv
Ik ben vader van Julie, Astrid en Lucas. Ze scharnieren in leeftijd rond de dertig en lopen elk hun eigen (en erg verschillend) pad. Drie zielen. Drie werelden. Drie visies. Ik kijk er soms met verwondering naar.
Mijn vrouw is Katrien, was 25 jaar lang (zorg)juf maar fladdert sinds 2016 gezellig rond in Mus in een Plas, haar contente geschenkenwinkel, in hartje Gent, Serpentstraat.
En zelf ben ik therapeut en schrijf ik graag, vandaar een blogje. Veel meer is dat niet. Want: brevity is the soul of wit.
Mijn ziel lees je hier elders.
Alsdelentewil.be – deze cursiefjes hebben geen enkele link met bestaande personen, maar zijn louter literaire vertalingen van therapeutische inzichten
(Elke gelijkenis met bestaande personen, gebeurtenissen, activiteiten, aangehaalde voorbeelden of namen van personen berust dan ook op louter toeval.)
Herstelgesprekken rond identiteit, relatie, zingeving, seksualiteit en existentieel welzijn.
Privacy | Cookies | Website door Pure GraphX